top of page

ΟΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΥΠΝΟΥ & ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ

Οι διαταραχές ύπνου: Text
Οι διαταραχές ύπνου: List
Black and White Star in Circle

ΑΥΠΝΙΑ

Η χρόνια αυπνία είναι ένα από τα συχνότερα και σοβαρότερα προβλήματα τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά. Εμφανίζεται κυρίως ως δυσκολία είτε στην έλευση είτε στη διατήρηση του ύπνου αλλά και ως πρώιμη αφύπνιση.

Επιδρά αρνητικά σε πολλούς και σημαντικούς τομείς της ζωής όπως η αποδοτικότητα, η συγκέντρωση, η διάθεση και γενικότερα η ποιότητα ζωής.


Η διάγνωση είναι κλινική (κάποια διαγνωστικά εργαλεία όπως η ακτιγραφία κάτω άκρων υποβοηθούν τη διάγνωση αλλά κυρίως την παρακολούθηση της θεραπείας). Μπορεί να εμφανίζεται σε παιδιά, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και σαν συνοδό νόσημα νευρολογικών, ψυχιατρικών ή και συστηματικών νοσημάτων ή και ως παρενέργεια φαρμακευτικής αγωγής.

Σχετίζεται με τον τρόπο ζωής του ατόμου, με περιβαλλοντικούς και κληρονομικούς παράγοντες όμως μπορεί να εμφανίζεται ως συνοδό σύμπτωμα άλλων διαταραχών ύπνου ή και κάποιου συστηματικού, νευρολογικού ή και ψυχιατρικού νοσήματος.


Η θεραπεία της αυπνίας περιλαμβάνει φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές προσεγγίσεις και είναι σημαντικό η διάγνωση και θεραπεία της να γίνεται από ιατρούς εξειδικευμένους στον ύπνο.

ΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ

Το πιο γνωστό νόσημα στην κατηγορία αυτή είναι το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών κατά το οποίο οι ασθενείς παραπονιούνται για ήπια έως και πολύ έντονα και ενοχλητικά συμπτώματα με πόνο και αίσθημα δυσφορίας στα κάτω άκρα μετά από ακινησία, που εμφανίζονται κυρίως τις ώρες προ του βραδινού ύπνου, εμποδίζουν την έλευση του ύπνου και βελτιώνονται με τις κινήσεις των ποδιών (ή και την κίνηση γενικότερα). Εκτός της ποιότητας ύπνου το σύνδρομο συνδέεται με κόπωση υπνηλία, έλλειψη συγκέντρωσης και συναισθηματικές διαταραχές.

Η διάγνωση είναι κλινική (κάποια διαγνωστικά εργαλεία όπως η ακτιγραφία κάτω άκρων υποβοηθούν τη διάγνωση αλλά κυρίως την παρακολούθηση της θεραπείας). Μπορεί να εμφανίζεται σε παιδιά, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και σαν συνοδό νόσημα νευρολογικών, ψυχιατρικών ή και συστηματικών νοσημάτων ή και ως παρενέργεια φαρμακευτικής αγωγής.

Για το λόγο αυτό η διάγνωση και αντιμετώπισή του συνδρόμου γίνεται από ιατρικό προσωπικό με εμπειρία στις κινητικές διαταραχές στον ύπνο και η θεραπεία είναι συνδυασμός φαρμακευτικής (όπου απαιτείται) και συντηρητικής αγωγής.

Παρεμφερές σύνδρομο είναι οι περιοδικές κινήσεις στα πόδια κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η διάγνωσή του απαιτεί τη διενέργεια πολυυπνογραφικής μελέτης ύπνου στο ιατρείο ύπνου και είναι σημαντική γιατί μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές ύπνου του ίδιου του σθενούς αλλά συχνά και του συντρόφου του.

ΥΠΝΗΛΙΑ-ΥΠΕΡΥΠΝΙΕΣ-ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΥΠΕΡΥΠΝΙΕΣ

Στις υπερυπνίες το βασικό σύμπτωμα είναι οι αυξημένες ανάγκες για ύπνο κατά τη διάρκεια του 24ώρου. Αυτές μπορεί να είναι αποτέλεσμα ελλιπούς διάρκειας ύπνου, ελλιπούς προγραμματισμού του ύπνου αλλά και σοβαρών νευρολογικών νοσημάτων όπως οι «κεντρικού» τύπου υπερυπνίες.

Η γνωστότερη κεντρικού τύπου υπερυπνία είναι η ναρκοληψία.

Τα άτομα που πάσχουν από ναρκοληψία αναφέρουν συχνά τυπικά συμπτώματα:

- Υπερβολική ημερήσια υπνηλία και ανεξέλεγκτα, αιφνίδια επεισόδια ύπνου ακόμα και όταν βρίσκονται σε δραστηριότητες που απαιτούν πλήρη εγρήγορση.

- Καταπληξίες, επεισόδια με ξαφνική απώλεια του μυϊκού τόνου που οδηγεί σε αδυναμία και απώλεια του εκούσιου ελέγχου των μυών (χωρίς απώλεια συνείδησης). Συχνά τα επεισόδια αυτά εκλύονται ως αντίδραση σε έντονα συναισθήματα, όπως γέλιο/αστεία, έκπληξη, ή θυμό.

- Ψευδαισθήσεις (τυπικά σχετιζόμενες με τον ύπνο) και

- Υπνική παράλυση, η προσωρινή αδυναμία κίνησης ή ομιλίας κατά την αφύπνιση

...και άλλα σοβαρά συμπτώματα όπως διαταραχές ύπνου, διαταραχές όρεξης και μεταβολισμού, ψυχιατρικά συμπτώματα κα.

Σπανιότερη είναι η ιδιοπαθής υπερυπνία με βασικά συμπτώματα

- την υπερυπνία (>10 ώρες ύπνου/24ωρο)

- την αφύπνιση συχνά με αίσθημα σύγχυσης, και

- την επίμονη υπνηλία παρά τη αυξημένη διάρκεια και καλή ποιότητα ύπνου.


Τα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά κατά την παιδική ηλικία, όχι σπάνια όμως οι «κεντρικού» τύπου υπερυπνίες παραμένουν αδιάγνωστες.

Για τη διάγνωση και διαφοροδιάγνωση των υπερυπνιών και των παθήσεων κεντρικού τύπου υπερυπνίας απαιτεί πλήρως εξοπλισμένο ιατρείο ύπνου και νευρολόγο εξειδικευμένο στις διαταραχές ύπνου. 

Η θεραπεία μπορεί να είναι πολύπλοκη και περιλαμβάνει φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, μακροχρόνια παρακολούθηση και βελτίωση της υγιεινής του ύπνου, αντιμετώπιση των πολύπλοκων συνοδών συμπτωμάτων και συχνά ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις.

ΠΑΡΑΥΠΝΙΕΣ

Οι πιο συχνές παραϋπνίες είναι οι ακόλουθες:


Η υπνοβασία (μπορεί να συνοδευεται από άλλες δραστηριότητες όπως κατανάλωση τροφής)

Ο νυκτερινός τρόμος

Οι εφιάλτες

Οι αφυπνίσεις σε κατάσταση σύγχυσης

Η νυκτερινή ενούρηση

Η υπνική παράλυση

Η διαταραχή συμπεριφοράς στον ύπνο REM

Οι παραϋπνίες χαρακτηρίζονται από παθολογικά κινητικά και συμπεριφορικά φαινόμενα που παρουσιάζονται είτε κατά τη διάρκεια του ύπνου, είτε κατά την αφύπνιση από αυτόν. Εμφανίζονται συχνά σε παιδιά 5-10 ετών και όχι σπάνια στην πορεία υποστρέφουν χωρίς ιδιαίτερη θεραπευτική αντιμετώπιση. Σε ένα ποσοστό παιδιών τα συμπτώματα μπορεί να παραμείνουν και στην ενήλικη ζωή. Η υποστροφή όμως και στη συνέχεια η επανεμφάνισή τους στην ενήλικη ζωή θέλει ιδιάιτερη προσοχή και απαιτεί ειδική διαγνωστική προσέγγιση σε εξειδικευμένο ιατρείο ύπνου καθώς έχουν σχετιστεί με νευρολογικά (π.χ επιληψίες, νόσο Πάρκινσον, νευροεκφυλιστικά νοσήματα και κακοήθειες εγκεφάλου), συστηματικά, ψυχιατρικά νοσήματα αλλά και φάρμακα.


Τα επεισόδια κατά τη διάρκεια των παραυπνιών μπορεί να είναι ήπια, σε μερικές περιπτώσεις εντούτοις μπορεί να οδηγήσουν σε βίαιες συμπεριφορές που εγκυμονούν κινδύνους για την ασφάλεια των ίδιων των ασθενών και τρίτων.

Η διάγνωση και διαφορική διάγνωση των παραϋπνιών απαιτεί εξειδικευμένη γνώση νευροφυσιολογίας (καθώς βασίζεται σημαντικά στην αξιολόγηση των ηλεκτροεγκεφαλογραφικών σημάτων), έμπειρο τεχνικό και ιατρικό προσωπικό στην ιατρική του ύπνου και ειδικό εξοπλισμό εργαστηρίου ύπνου.

Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει φαρμακευτικές και μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις. Στις μη φαρμακευτικές περιλαμβάνονται η βελτίωση της υγιεινής του ύπνου, η δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος ύπνου, η αποφυγή εκλυτικών παραγόντων και συχνά η εφαρμογή ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων (π.χ. γνωσιακή συμπεριφορική ψυχοθεραπεία ύπνου).

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ

Η συχνότερη διαταραχή είναι το σύνδρομο υπνικής άπνοιας, κατά την οποία επεισόδια παρατεταμένης απόφραξης της ανώτερης αναπνευστικής οδού κατά τη διάρκεια του ύπνου οδηγούν σε πλήρη ή μερική διακοπή της ροής του αέρα, υποξία, υπερκαπνία και κατακερματισμό του ύπνου.

Οι κλινικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν  ροχαλητό μέχρι αποφρακτικό υποαερισμό, υπόπνοιες και άπνοιες, πρωινούς πονοκεφάλους, ξηροστομία, ημερήσια υπνηλία και διαταραχές συγκέντρωσης.

Για τη διάγνωση των αναπνευστικών διαταραχών στον ύπνο και τον ακριβή προσδιορισμό του χαρακτήρα τους απαιτείται η διενέργεια πολυκαταγραφικής μελέτης ύπνου (αναπνευστική πολυγραφία και συχνά πολυυπνογραφία) και πρέπει να διενεργείται από εξειδικευμένα κέντρα ύπνου. Για την ορθή αξιολόγησή των μελετών αυτών η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται manual από ιατρικό προσωπικό εξειδικευμένο στον ύπνο ώστε να εξασφαλίζεται όχι μόνο η διάγνωση αλλά και η ακριβής ταυτοποίηση του χαρακτήρα της πάθησης που θα καθορίσει και το είδος της θεραπείας.

Η θεραπεία περιλαμβάνει συντηρητικά μέτρα (π.χ. απώλεια βάρους), μέτρα βελτίωση της υγιεινής του ύπνου, τη χρήση θεραπευτικών εργαλείων (μάσκα θετικής πίεσης, μασελάκι) και σε περιορισμένες περιπτώσεις και χειρουργικές επεμβάσεις (π.χ. αδενοειδεκτομή στα παιδία κτλ.)  

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΙΡΚΑΔΙΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΥΠΝΟΥ/ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ

Item Subtitle

bottom of page